پیوند -روشهای پیوند انواع درختان

فواید پیوند

1- در گیاهانی كه نمی توان آنها را با قلمه  و یا پا جوش ازدیاد نمود برای حفظ مشخصات خارجی و داخلی یعنی ژنتیكی  پایه مادری از پیوند استفاده می نماید به عبارت دیگر پیوند  كردن  تغییری  در خواص ظاهری و یا باطنی پیوندك نمی دهد.

2- درختان كهن كه به علتی قسمت  هوایی ان از بین  رفته  و یا فرسوده شده باشد ولی ریشه آن قوی  و فعال است  می توان ان درخت را به وسیله پیوند جوان كرد و این عمل را نسبت به نوع درخت  تا حداكثر 5 مرتبه تكرار نمود.

3- در درختان ضعیف كه مقدار ریشه در آنها كم بوده  و یا طبیعاتاً قادر به جذب شیره خام به اندازه كافی نمی باشند با پیوند  كردن شاخه  ریشه داری به تنه ان جبران كمبود شیره خام را نموده  قسمت هوایی چنین درختی قوی می گردد.این كاملاً كاملا شبیه به تزریق خون در بدن بیماری است كه مقدار زیادی از خون خود را  از دست داده باشد با این تفاوت كه نزد انسان پس از یك یا چند مرتبه تزریق كمبود خون تامین شده  و تكرار عمل لازم نیست ولی در درختان این تزریق شیره خام اضافی باید همیشگی باشد  و به این جهت است كه با پیوند كردن پایه ریشه داری كه در نزدیكی درخت مورد عمل  كاشته شده  برای همیشه  منبع شیره خامی در دسترس آن قرار می دهند.

4- اغلب اتفاق می افتد كه در زمستان  جانوران جونده  مانند خرگوش  به باغ آمده پوست درختان را می جوند و از این را ه اغلب  باعث خشك شدن درخت می گردند.برای نجات درخت از مرگ حتمی كافی است دو سر شاخه جوان را در بالا و زیر خم  حاصله  از دندان جانور  به طوری كه بعداً شرح خواهیم داد پیوند كنند.

پس از دو یا سه سال شاخه های جوان پیوند شده قوی گردیده  و علاوه بر رساندن مقدار كافی  شیره خام  به درخت  وزن قسمت هوایی آن را نیز تحمل نموده  تاج درختبر جا می ماند و در این موقع اگر شدت آسیب زیاد باشد  به حدی كه نتوان باقی مانده تنه زخمی درخت را یعنی قسمتس كه بین دو محل پیوند قرار گرفته  نگاه داشت  آن را قطع می كنند و درخت به جای یك تنه دارای چهار پایه خواهد شد.

5- هر گاه درختی در محل معینی نتواند به وسیله ریشه  خود تهیه مواد غذایی كند از پیوند استفاده  نموده  درخت مطلوب را روی پایه دیگری كه قرابت  و تجانس با درخت مورد بحث داشته باشد  پیوند می نمایند مانند بادام  كه در اراضی  مرطوب نمی توانند زندگانی كنند و یا رازقی در خاكهای آهكی  در این صورت بادام را روی گوجه و رازقی را روی یاس  معمولی كه قادربه زندگانی در خاك آهكی می باشد پیوند می كنند.

6- در درختانی كه روی ریشه خود  ضعیف و یا زیادتر از حد معمول  و لازم قوی می شوندباغبان با پیوند نمودن این نوع درختان  روی پایه مناسب دیگر قدرت و یا ضعف قسمت هوایی درخت مورد عمل را بنابر میل خود تغییر می دهد.مانند پیوند درخت گلابی روی پایه به.درخت به طبیعتاً كوتاه و تقریباً درختچه است و ریشه آن نیز كم و سطحی می باشد.پیوند درخت گلابی روی درخت به از این ضعف  و كمی ریشه استفاده نموده كوتاه و كم رشد می شود ولی در عوض دارای میوه شیرین تر و كمی مرغوب تر می گردد.

7- در پاره ای از درختان مانندپسته گل نر و ماده  از یكدیگر مجزا و روی دو درخت جدا قرار دارد به نحوی كه اگر تمام درختان پسته در باغی به تنهایی  از درخت نر یا ماده تشكیل شده باشند آن باغ هیچگاه بهره نخواهد داد.و لازم است حتماً هر دو نوع درخت را نزدیك یكدیگر كاشت.معمولاً در بدر تاسیس باغ پسته برای هر 9 عدد درخت پسته ماده یك درخت نر به منظور تامین مقدار لازم پلن یا گرده برای تلقیح می كارند ولی در اغلب باغات كهنه مانند باغات پسته دامغان مشاهده می شود كه تمام درختان باغ از نوع  ماده می باشندو مقدار حصول باغ پسته بسته به وزش باد یا وجود یك درخت یا چند درخت نر در باغات مجاور می باشد و بنابراین اولاً درختان هر سال میوه نمی دهندو یا اگر میوه دار شوند، مقدار آن سیار كم می باشد.برای رفع این عیب و اصلاح  باغ كهنه باید از پیوند استفاده نمود.به این طریق كه روی پاره ای از درختان ماده كه به فاسله منظمی از یكدیگر قرار دارند یك شاخه را باجوانه درخت نر پیوند می نمایند تا هر سال مقدار كافی گرده برای بارور كردن گلهای ماده موجود باشد و بهره برداری از باغ هر سال منظم و مرتب گردد.

8- معمولاً گیاهانی كه از بذر یا هر وسیله غیر تناسلی به غیر از پیوند به وجود می آیند پس از مدتی زندگانی و رسیدن به حد بلوغ كه بطور متوسط 6تا 7 سال به طول می انجامد شروع به میوه دادن  و یا گل كردن می نماید.در صورتی كه اگر همین درختان بوسیله پیوند زیاد شوند پس از مدت كوتاهی كه حداكثر از 2تا3 و یا 4 سال تجاوز نمی كند  شروع به گل كردن و میوه دادن  می نماید. بنابراین یكی دیگر از فواید پیوند تسریع در بهره برداری می باشد.

9- در آزمایشگاه ها مخصوصاً در مورد اصلاح میوه و یا ایجاد انواع جدید بوسیله دو رگ گیری لازم است كه قبلاً نوع میوه حاصله مورد آزمایش قرار گیرد و كاشتن بذر همیشه حصول  مقصود را  به تاخیر می اندازد  در صورتی كه پیوند دوره آزمایش را كوتاه می كند.

10- در پاره ای درختان پیوند قدرت بار دادن درخت پیوندی را زیاد می كند.

11- معمولاً تكثیر مكرر گیاهی در مدت طولانی با تقسیم ریشه یا بذر خالص نیكو و جلب توجه گیاه را از بین برده و محصول نامرغوبی جایگزین  میوه یا گل مرغوب آن می گردد و این خاصیت  در اصطلاح  علمی انحطاط یا دژنرسانس نام دارد .مثلاً  گل كوب  را هر گاه به وسیله تقسیم غده ریشه  ازدیاد نمایند پس از مدتی گلها كوچك و نامرغوب می شود.برای جلوگیری از انحطاط و یا اقلاً به تاخیر انداختن آن  می توان از قلمه و یا پیوند استفاده نمود.

12- بعضی از درختان تولید پاجوش فراوان می كنند. پاجوش زیاد باعث ضعف درخت  می شود  و قطع و بر طرف كردن آنها نیز دشوار  و مستلزم مراقبت دائمی و هزینه می باشد.مانند انواع یاس درختی و پاره ای از گل های سرخ و نسترن  برای رفع این زحمت اغلب گل یا میوه مطلوب را روی پایه ای كه طبیعتاً پاجوش نمی دهد پیوند می نمایند.

13- اغلب مشاهده می شود كه درختی با دارا بودن  تمام شرایط  لازم برای میوه دادن مانند سن بلوغ قدرت كافی و عدم شاخ و برگ زیاد معهذا میوه نمی دهد.علت این امر هنوز كاملا روشن نیست ولی تجربه نشان داده است كه هر گاه چند جوانه گل از درخت همجنس روی یكی از شاخه های آن پیوند كنند درخت مورد عمل در سالهای بعد مرتباً  میوه خواهد داد.

برچسب‌ها: پیوند, پیوند درختان, میوه, انواع پیوند, کشاورزی اپلیکیشن کوددهی+ خرید بسته صد فایل کشاورزی...